Ολοι/ες στη Γενική Απεργία στην Ανεξάρτητη Ταξική Συγκέντρωση Πέμπτη, 8 Δεκέμβρη, 10πμ, Ταχυδρομείο-Βόλος

Ολοι/ες στη Γενική Απεργία στην Ανεξάρτητη Ταξική Συγκέντρωση

Πέμπτη, 8 Δεκέμβρη, 10πμ, Ταχυδρομείο-Βόλος

Όχι στην «εκτέλεση» των λαϊκών ελευθεριών, των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Κόκκινη γραμμή είναι οι ανάγκες μας! Κάτω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!

            Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι μια αντιλαϊκή κυβέρνηση κλιμάκωσης και όξυνσης της αστικής επίθεσης. Προσπαθεί να πείσει ότι θα κλείσει την 2η αξιολόγηση χωρίς άλλες υποχωρήσεις, επιχειρώντας να «πουλήσει» για μια ακόμη φορά το παιχνίδι της «σκληρής διαπραγμάτευσης» με πολιτικούς συμμάχους τον Ολάντ και τη Λαγκάρντ. Η προσπάθεια όμως επίλυσης της κρίσης εντός της καπιταλιστικής ΕΕ ανοίγει το δρόμο σε εθνικιστικά απολιθώματα της ιστορίας. Η παραμονή στη φυλακή της ΕΕ και η προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης από την πλευρά του κεφαλαίου με μια νέα βουτιά στην εκμετάλλευση όλων των κρίκων της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της εργαζόμενης και άνεργης πλειοψηφίας, το μόνο που μπορεί να φέρει είναι νέα μνημόνια, νέα αντιλαϊκά μέτρα και νέα εξαθλίωση. Η ρήξη και έξοδος από την ΕΕ ή θα έχει αντικαπιταλιστικό, διεθνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και θα είναι προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας ή τα μνημόνια και η λιτότητα θα έχουν χαρακτήρα διαρκείας. Για τα μνημόνια διαρκείας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι απόλυτα υπεύθυνη εντασσόμενη στο κάδρο των κοινωνικών δολοφόνων όπως και όλοι οι προκάτοχοι της.

            Η ΓΣΕΕ του “ΝΑΙ” στα μνημόνια κήρυξε, μετά από μήνες ολόκληρους, γενική απεργία, ακλουθώντας την τακτική της άδηλης ή δηλωμένης «αγωνιστικής συναίνεσης». Μια τακτική που εκφύλισε τον αγώνα ενάντια στο ασφαλιστικό τον περασμένο χειμώνα σε μια απεργία φιέστα πρώην και νυν κυβερνητικών στελεχών και που ουσιαστικά επένδυσε στην ήττα των αγώνων προκειμένου να εντυπωθεί σε όλη την κοινωνία το ότι «δεν γίνεται τίποτα». Είναι οι ίδιοι που υπονόμευσαν μαζί με την ΑΔΕΔΥ πριν λίγες ημέρες την απεργία στις 24 Νοέμβρη, με τη διάσπαση των αγωνιστικών αντιστάσεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είναι οι ίδιοι που ακλουθώντας την ίδια τακτική και εκπροσωπούμενοι από το φάντασμα του ΕΚΒ, για την απεργία στις 8 Δεκέμβρη δε θα βάλουν ούτε συγκέντρωση στο Βόλο! Παρά τη θέλησή τους όμως, τα καυτά κοινωνικά προβλήματα απαιτούν λύσεις και ένα νέο αγωνιστικό κύμα καθώς το 3ο Μηνμόνιο έχει εξαπλώσει μια ανείπωτη φτώχια.

            Καμία «κόκκινη γραμμή» δεν πρόκειται να θέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους για χάρη του λαού, όταν η ίδια κυβέρνηση απαγορεύει τις αντιδράσεις του λαού (απαγόρευση πορείας ενάντια στον Ομπάμα) ενάντια στους πολιτικούς ηγέτες των τοκογλύφων! Το ίδιο θα κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όταν ο λαός θα επιχειρήσει να αντιδράσει στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, στη διαιώνιση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και την εργοδοτική αυθαιρεσία, στην περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων και των συντάξεων, αλλά και στο ξεσπίτωμα των φτωχών ιδιοκτητών ακινήτων. Πολύ απλά γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελούν τον εκλεκτό της εργοδοσίας. Για αυτό η ήττα της κυβέρνησης και της πολιτικής της από ένα εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα που δε θα ζητά ούτε την επιστροφή των παλιών αναβαπτισμένων διαχειριστών (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κτλ) και πρωτεργατών της σημερινής τραγικής κατάστασης, ούτε θα εναποθέτει τις ελπίδες του στο φασισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, αλλά θα διεκδικεί με βάση το κοινωνικά αναγκαίο, είναι μονόδρομος. Που δε θα αναζητά ανύπαρκτους συμβιβασμούς μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, ΕΕ και κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά θα αναζητά τη σύγκρουση και τη ρήξη ως τη μοναδική ρεαλιστική διέξοδο που να μπορεί να δώσει ψωμί, δουλειά και ελευθερία στο λαό μας. Ότι δεν έγινε την επομένη του δημοψηφίσματος (διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών/βιομηχανιών κάτω από εργατικό έλεγχο) πρέπει να γίνει τώρα, απορρίπτοντας τη θεωρία του “μικρότερου κακού” που ανοίγει το δρόμο στη δεξιά του Μητσοτάκη και σε κάθε εθνικιστικό και φασιστικό σκουπίδι. 

            Η πολιτική ανεξαρτησία των εργαζομένων από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τη σύγχρονη και παλιά εκδοχή του κυβερνητικού συνδικαλισμού, είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη των αναγκαίων ρευμάτων που θα συσπειρώσουν όλο το μαχόμενο εργατικό δυναμικό με ένα κοινό πρόγραμμα ενάντια στη καπιταλιστική βαρβαρότητα και τα μνημόνια διαρκείας. Γιατί για να παλέψουμε για τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας χρειάζεται ένα εργατικό κίνημα με τα δικά του όργανα πάλης σε αντιπαράθεση με κράτος και εργοδοσία. Έτσι θα δημιουργήσουμε και τα δικά μας όργανα εξουσίας για την κοινωνική απελευθέρωση και χειραφέτηση χωρίς την υποταγή σε «εθνικούς» και υπερεθνικούς «σωτήρες».

Ταξικός Συντονισμός Ανατροπής

Συνδικαλιστικών κινήσεων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων, ανέργων