Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Η συμφωνία της Βάρκιζας και η διαφωνία του Αρη Βελουχιώτη

"Στη μεγάλη πλατεία (των Τρικάλων) μια άδεια εξέδρα περιμένει την άφιξη της αντιπροσωπείας του ΕΛΑΣ. Μια βιασμένη αισιοδοξία εμψυχώνει τις συζητήσεις αλλά ένα βαρύ προαίσθημα τις σταματά. Οσο περνά η ώρα η ανησυχία διαπερνά το πλήθος. Ο Παρτσαλίδης ανεβαίνει στο βήμα. Αναγκαστήκαμε. Είναι σαν κεραυνός. Το πλήθος βουβαίνεται και μέσα σε τούτη την πνιχτή σιωπή ο Παρτσαλίδης απαριθμεί τους όρους της Συμφωνίας της Βάρκιζας. Οταν τελείωσαν, κάποιος αρχίζει να σιγοτραγουδά τον ύμνο του ΕΛΑΣ, που γενικεύεται από εκατοντάδες στόματα που πνίγονται καθώς τραγουδάνε “Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα”... Υστερα πάλι σιωπή».1

Στις 12 Φεβρουάριου 1945, ύστερα από δεκαήμερες διαπραγματεύσεις, υπογράφτηκε η Συμφωνία της Βάρκιζας, μια συμφωνία που έμελλε να στοιχειώσει την Αριστερά και να σημαδέψει την ιστορία του αριστερού ελληνικού κινήματος. Εκ μέρους του ΕΑΜ τη Συμφωνία υπέγραψαν ο Γιώργης Σιάντος, γενικός γραμματέας του ΚΚΕ και επικεφαλής της αντιπροσωπείας, ο Μήτσος Παρτσαλίδης, γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ, και ο Ηλίας Τσιριμώκος, γενικός γραμματέας της ΕΔΑ.

Γιατί υπογράψαμε...

Υπερασπιζόμενη την απόφασή της να υπογράψει τη Συμφωνία και να διατάξει τον ΕΛΑΣ να παραδώσει τα όπλα, η ηγεσία του ΚΚΕ (Σιάντος, Ιωαννίδης) πρόβαλε ως κύριο επιχείρημα ότι η Βάρκιζα ήταν ένας συμβιβασμός που έδινε στον λαό τη δυνατότητα να παλέψει για τα συμφέροντά του με νόμιμο τρόπο ενώ συγχρόνως παρείχε το δικαίωμα στο ΕΑΜ να ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger